Keşke dememek için”
“Zaman su misali akıp giderken kimimiz büyüyorken kimimiz yaşlanıyorduk ve hayatımızdan gelip geçenlerin,izleri kalıyordu mazimizde. Bazen Hüzünlü bir müzik eşlik ederdi geçmişi hatırlayarak bir ah çekersin belkide keşke bir kez daha dönebilsem o günlere daha az hata yapardım diyen Jorge Luis Borges’in, “Anlar” şiirinde ki sözleri gibi. Ne yazık ki insanının geriye dönme şansı olmuyor ve keşkeler hayatımızda hep kifayetsiz bir kelime olarak kalması, birazcık pişmanlık, birazcıkta çaresizlikti.”
“Ama işte 85’indeyim ve biliyorum Ölüyorum diyen yazar, Borges’sin 85 yaşında ve görme engelliyken yazdığı bu şiir de hepimiz kendimizden bir şeyler bulma imkanına sahibiz. Hayatlarımız şehrin telaşı ve keşmekeşi içinde, iş yaşantısının stresi içerisinde, denemekten ve hata yapmaktan kaçarken. Hayatın her alanında iş, sağlık, özel hayat farketmez, her daim mükemmel ve kusursuz olmaya çalışırken. Elimizdeki, gözümüzün önündeki pek çok değerin, güzelliğin kıymetini bilemeden, bu güzellikleri doyasıya yaşayamadan yitip gidiyor. “
“İmkansız olan geriye almadığımız o kıymetli zamanımızı, yanlış kişilere yanlış yerlerde harcayarak tükettiğimizi, hemde hiç farkında değiliz. Halbuki hepimiz biliyoruz ki bu dünyaya gözümüzü açtığımız gibi, kronometre tuşuna basıldı ve zaman aleyhimize işlemeye başladı. Hayatımızın her anın, yani yürüyor olabilmeyi, konuşuyor olabilmeyi ve görüyor olabilmemin tadını çıkarmalıyız. O kronometreyi durdurma imkanımız yoktu ama bize ayrılan sürenin tadını çok iyi çıkarmalıydık. Bir kes daha keşke dememek için yaşadığımız olumsuzları artık rafa kaldırmayı,iyi öğrenmemiz gerekiyor. Hayat kısaydı ve gelip geçiyordu. ödünç aldığımız nefeslerin kıymetini çok iyi bilmemiz gerekiyordu. Değerli okuyucularım satırlarımın sonunu gelirken şairin şiirini bir kez daha hatırlamak için ve okumayanlar için aşağıya yazdım. her okuduğumda biraz daha etkilendiğim o sözleri sizlerlede paylaşmak istedim
“Sevgiyle kalın”
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya, İkincisinde, daha çok hata yapardım. Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım. Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi Ciddiyetle yapardım. Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim. Seyahat ederdim daha fazla. Daha çok güneşin doğuşunu izler, Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehirde yüzerdim. Görmediğim birçok yere giderdim. Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu. Farkında mısınız bilmem. Yaşam budur zaten. Anlar, sadece anlar. Siz de anı yaşayın. Hiçbir yere yanında termometre, su, şemsiye ve paraşüt almadan, Gitmeyen insanlardanım ben.
Yeniden başlayabilseydim eğer, hiçbir şey taşımazdım. Eğer yeniden başlayabilseydim, İlkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım. Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla. Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer.