Fransızlar, Covid-19 pandemisinden daha yoksul olarak çıktı. Ancak konuya ayrıntılı olarak bakıldığında, her şeyden önce en yoksul insanların yaşam standartları düşerken, daha iyi durumda olanlarınki iyileşti.
2021 yılında yoksulluk içinde yaşayan Fransa nüfusunun oranı yüzde 0,9 artarak yüzde 14,5’e yükseldi. İki yıl önce dokuz milyondan fazla insan, medyan gelirin yüzde 60’ı ya da tek bir kişi için aylık 1.158 avro olarak belirlenen parasal yoksulluk sınırının altında yaşıyordu. Bunların yarısı, aylık 924 avrodan daha az bir gelirle geçiniyordu.
Bu yoksullaşma çalışan insanları da etkilemekle birlikte (yüzde 7,4’ü yoksulluk sınırının altında yaşıyor), bu durumdan en çok etkilenenler işsizler (yüzde 35,1) ve geniş aileler (yüzde 25,6) ile ön saflarda yer alan kadınlardır.
“Yoksulluk kadınsılaştı”
Aslında, geçen yıl, hayır kurumu olan Secours Catholique tarafından yardım talebi kabul edilen kişilerin yüzde 57,5’ini kadınlar oluşturdu. Bu oran, Fransız nüfusundaki kadın oranından çok daha yüksek! Dernek, son yıllık raporunda yoksulluğun “kadınsılaşmasından” söz etti.
Özellikle yalnız annelerin Secours Catholique’ten yardım talep etme olasılığı çok yüksek. Bu yıl, hayır kurumunun yardım ettiği bir milyon yararlanıcının dörtte birini yalnız anneler oluşturdu. Bu durum kısmen nafaka ödemelerinin eksikliği ile açıklanabilir. Borçlu babaların neredeyse üçte biri nafaka ödememeye devam ediyor.
Ancak yoksullaşma eğilimi daha yaygın. Fransa İstatistik Kurumu (INSEE), bunun, Covid salgını sırasında yapılan yardımların kesilmesinden ve en savunmasız aileleri büyük ölçüde etkileyen okula dönüş ödeneğinin yenilenmemesinden kaynaklandığını belirtiyor.
Kişiselleştirilmiş konut ödenekleri (APL) reformu da eleştirilere maruz kalıyor. INSEE’ye göre, Ocak 2021’de yürürlüğe girmesinden bu yana ödenen sübvansiyonların genel seviyesi düştü. Sonuç olarak, 2021 yılında Fransa’da yaşayan çocukların yüzde 20,6’sı yoksulluk içinde yaşıyordu.
Son olarak, 2020’de yüzde 0,5 iken 2021’de yüzde 1,6’ya ulaşan enflasyon, bir önceki yılın enflasyon oranına göre ayarlanan sosyal yardımların fiyatlardan daha az artması nedeniyle yaşam standartlarının düşmesine katkıda bulundu.
Varlıklı kesim
Yoksulluk artarken, en varlıklı kesimin gelirleri Covid’in getirdiği duraklamanın ardından faaliyetlerin yeniden başlamasından fayda sağladı. Devlet yardımlarının kesilmesinden çok az etkilenen en varlıklı Fransızların yaşam standardı 2021’de yükseldi ve en yoksullarla aradaki fark açıldı.
Örneğin, maaşlardaki ve emlâk gelirlerindeki artışla birlikte, nüfusun en zengin yüzde 5’lik kesiminin yaşam standardı 2020-2021 yıllarında yüzde 4,5 artarken, Fransız halkının en yoksul yüzde 20’lik kesimi satın alma gücünün yüzde 2’sini kaybetti.
Enflasyon hesaba katıldığında, 2021 yılında yaşam standardı sadece en yoksul Fransızlar için düştü, en zenginler için ise iyileşti.
INSEE’ye göre, 2021’de faaliyetlerdeki canlanmaya, hane halkının elde ettiği gelir ve temettülerdeki artış eşlik etti ve bu artış, yaşam standartları yükselen en zengin hane halkı için daha belirgin oldu.
Buna karşılık, sağlık kriziyle bağlantılı olarak 2020’de ödenen istisnaî dayanışma yardımlarının yenilenmemesi, 2021’de düşen en mütevazı hanelerin yaşam standartlarının üzerine çöktü.
Emekliler daha da yoksullaşıyor
Emekliler hâlâ çalışan nüfustan biraz daha iyi durumda olsa da bu eğilim tersine dönmeye başlıyor. Enflasyonun sonuçlarından biri olarak, medyan yaşam standartları 2021 yılında yüzde 1,1 oranında düştü. Bu yıl da emeklilerin yüzde 10,9’u yoksulluk sınırının altında yaşamaya devam ediyor.
Bu, 2017’den bu yana gözlemlenen bir eğilim. Eskiden ortalama emekli maaşı, tam kariyere sahip yeni emeklilerin etkisiyle her yıl artarken, şimdi eğri tersine döndü. Yeni emekliler artık bir bütün olarak eski emeklilerden biraz daha az kazanıyor.
Kaynak: Ajans Bizim
News
