Irak’ta son yaşananlar ve ‘Şii gruplar arasında çekişme’
Iraklı Şii lider Mukteda es-Sadr’ın şiddeti sona erdirme çağrısından önce, birçok yorumcu ülkenin “olası bir iç savaşa doğru sürüklenmesinden” korkuyordu.
Şii lider Mukteda es-Sadr’ın destekçileri ve İran destekli muhalifleri hafta başında, Bağdat’ta bir gecede ateş açarak, şiddetin Şii iç savaşına dönüşebileceğine dair korkuları körükledi ve olaylarda en az 30 kişi öldü.
El Cezire’de yer alan haber yorumda, Irak’ta son yaşananlar konusunda değerlendirmelere yer veriliyor. Irak başkentinde yıllardır yaşanan en büyük şiddet, etkili Şii liderin aylarca süren siyasi çıkmazdan sonra “siyasetten çekileceğini” açıklamasının ardından geldi. Analistler, Sadr’ın sert adımının Şii ruhani lider Büyük Ayetullah Kadhim el-Haeri’nin istifasına tepki olarak göründüğünü söylüyordu. El-Sadr destekçilerinin çoğu El-Haeri’yi takip ediyor.
El-Haeri’nin sürpriz istifası ve takipçilerine İran’ın Ayetullah Ali Hamaney’i destekleme çağrısı, Irak siyasetinde İran etkisine karşı çıkan Sadr’a bir darbe oldu.
Sadr’a bağlı silahlı gruplar ile İran’a bağlı Haşdi Şabi güvenlik grubu arasında çıkan kanlı çatışmalarda 700’den fazla kişi de yaralandı.
Gerilim, Sadr’ın Salı günü destekçilerine hükümet binaları ve yabancı elçiliklerin bulunduğu Yeşil Bölge’den “bir saat içinde” geri çekilmeleri çağrısında bulunmasının ardından dağıldı. Sadr televizyonda yaptığı konuşmada, “Olaylardan etkilenen tek kişi olan Irak halkından özür dilerim” dedi.
Birkaç dakika içinde, onu destekleyen silahlı grup Saray al-Salam, Yeşil Bölge’den ayrılarak savaş alanına dönüşen alana sakinlik getirdi. Yine de durum gergin kaldı ve tansiyonun yükselmesine ilişkin korkular devam etti.
“Şii çatışmasının kıvılcımı”
Century Foundation’da Iraklı bir siyasi analist olan Sacad Ciyad, şu değerlendirmede bulunuyor:
“Bu şiddet kesinlikle bir Şii iç savaşının olası başlangıcı ya da kıvılcımıydı. Şiddet şimdilik azalmış olabilir, ancak intikam beklenebilir. Bu şiddet, aynı zamanda Irak siyasetindeki sert bölünmelerin ve çıkmazın göstergesidir. Şimdilik durmuş görünebilir, ancak uygun bir çözüm olmadan gelecekte tekrar ortaya çıkacaktır.”
“Tek parmak şıklatmasıyla”
Sadr’ın televizyonda yayınlanan konuşması öncesinde gerilimi düşürme girişimleri başarısız oldu. Necef’teki Şii dini lider Ayetullah Seyyid Sistani’nin müdahale etme çağrıları kulak ardı edildi.
Iraklı analist ve Middle East Initiative araştırma görevlisi Marsin Alshamary, “Büyük Ayetullah Sistani’nin Müslüman kanının dökülmesinin yasak olduğunu ve devlet mallarının korunması gerektiğini söyleyen bir açıklama yapmasını bekliyorduk” dedi.
“Şii gruplar arası bir savaşı sözkonusu olduğunda, işler özellikle kötüye giderse, buna karşı çalışmaya çalışacak iki güç var – İran ve Büyük Ayetullah Sistani” diyen Alshamary, İran’ın mevcut durumuyla statükoyu korumak istediğini belirtiyor.
Siyasi partiler iktidarda, Sistani ise siyasi kaos zamanlarında müdahale ediyor.
Bunun yerine, Sadr’ın siyasetten açıkça istifa etmesinin tetiklediği çatışmalar da ondan bir söz ile yatıştı.
Iraklı analist Fanar Haddad, “Sadr tek kelimeyle seferber edip yatıştırabileceğini gösterdi. Tek parmak şıklatmasıyla tüm yapıyı tehdit edebilir. Ardından yine aynı hareketle tüm yapıyı kurtarabilir” dedi.
Irak odaklı analist Tamer Badawi, Sadr’ın “yetkililer ve düşmanları, takipçilerinin seferberliğini durdurmak için tekrar devreye girmesi gerektiği için baskı gücünü artırdığını” söyleyerek aynı fikirdeydi.
Sadr, eylemleri aksini gösterse bile, kendisini Irak siyasetinin kralı olarak konumlandırmaya hevesli” dedi.
Büyük ölçekli şiddet
Sadr’ın istifasının Irak’ın istikrarı için son yıllarda tanık olunmayan ciddi bir tehdidi tetiklediği görülüyor.
Sacad Ciyad, “Daha önce buna benzer çatışmalar yaşadık, ancak çok daha küçük ölçekte ve ülke genelinde yaygın değil” dedi. Ciyad’ın değerlendirmesine göre, Sadr’ın Saray es-Salam ve İran destekli rakip Haşdi Şabi’nin “her iki taraf da Yeşil Bölge içinde ve çevresinde toprak kazanmaya veya tutmaya çalıştı ve birbirlerinin ofisini hedef aldı. Haşdi Şabi tüm gücünü seferber etseydi topyekün bir savaşa dönüşebilecek olan şiddet sözkonusuydu.
Es-Sadr’ın savaşı bastıran açıklamasından önceki temel korku, bunun Irak’ın ağırlıklı olarak Şii güneyine yayılmasıydı.
Bedevi, “Sadristler ile İran yanlısı eksen grupları arasındaki çatışma, Yeşil Bölge’de yaşananlara benzer bir ölçekte Bağdat’ın ötesine geçip güneye yayılırsa… Güney Irak, yerel militan liderler arasındaki çatışmayı körükleyebilecek kanunsuzluk, organize suç ve aşiret çatışmalarıyla zaten batmış durumda” dedi. Böyle bir gelişmenin tam ölçekli bir iç savaş olmasa bile güvensizliği artıracağını da kaydetti.
Ancak Haddad’a göre, Sadr şiddeti kınamak için ortaya çıkmamış olsa bile, bir iç savaş ihtimali pek olası değildi.
Haddad, “Sadr’ın açıklamasından bu yana net bir geri çekilme oldu, ancak planlanmamış bir tırmanma tehlikesine rağmen Şii-Şii iç savaşı olasılığı hala zayıftı. Baş kahramanların hiçbiri iç savaşa girmek istemiyor. Hepsi çok fazla kaybetmeye hazır” diye konuştu.
Neden bu sefer?
Es-Sadr, Başkan Saddam Hüseyin’in 2003’te ABD liderliğindeki bir işgalde devrilmesinden bu yana Irak siyasetini saptıran devam eden Şii içi gerilimleri yansıtarak 2013’ten bu yana en az yedi kez siyasetten çekildiğini açıkladı.
Ancak analistler, bu geri çekilmenin bu tür gerilimleri tetiklemesinin nedeninin Sadr’ın istifasından önce yaşanan ve ona çıkmazda olduğunu hissettiren bir dizi olayla ilgili olduğunu söylüyorlar.
Ciyad, El Cezire’ye, Haeri’nin istifasına ve İran’a destek çağrısına atıfta bulunarak, “Sadr daha önce istifa etti, ancak işler tırmandı çünkü rakiplerinin en sinsi taktiklerden birini kullandığını hissetti – bir din adamına gidip Sadr’ı kınamasını istedi” dedi. Bu, Necef’teki Şii ruhani merkezden ziyade Hamaney idi.
Es-Sadr, bu hareketi meşruiyetine ve itibarına bir darbe olarak değerlendirdi. Çünkü Haeri ona bir Ayetullah mevkii için akademik referansları bulunmayan bir dini otorite olarak sahip olmadığı meşruiyeti sağladı.
Ciyad, Sadr’ın istifasına atıfta bulunarak, “Taraftarlarını kontrol altında tutanın kendisi olduğu ve geri adım atması halinde her şeyi yapmaya hazır oldukları mesajını vermek istedi. Seçeneklerinin kalmadığını ve taviz vermeye hazır olmadığını söyleyen oydu” dedi.
El Sadr, muhalifleri tarafından tekrar içeri çekilmeden önce Temmuz ayında genel seçimlerden çekildi. Partisi Ekim seçimlerinde en fazla sandalyeyi kazandı. Ancak İran destekli rakip Koordinasyon Çerçevesi sonuçlara meydan okudu, Kürt ve Sünni müttefiklerle kendi seçeceği bir hükümeti kurmasını engelledi.
İstediği hükümeti kuramadığı için, Koordinasyon Çerçevesine bazı hükümet koltukları teklif etti – bu teklifi onlar reddetti. Es Sadr, destekçileri Yeşil Bölge’de protesto gösterileri ve oturma eylemleri düzenlerken, bloğunu parlamentodan çekerek tepki gösterdi. Gerginliğin artması, Irak’ın aylarca süren siyasi krizini ve liderlerin hükümet kuramaması sürecini uzattı.
Es Sadr, destekçilerinin uyguladığı şiddeti kınarken son alevlenmenin sorumluluğunu biraz üstlenmesine rağmen, televizyonda yaptığı konuşmada uzlaşmayı reddetmeye devam etti.
Ciyad, “Sadr, muhaliflerinin bir çözüm bulması gerektiğinin sinyalini verdi. Tüm Koordinasyon Çerçevesi dahil bir hükümet kurmayacak ve onsuz işleyen bir hükümete sahip olmayacaklar” dedi.
News
